در سال 2012 حدود 2،1 میلیون مورد سرقت خانه در ایالات متحده آمریکا (668 نفر در هر 100 هزار نفر) با میانگین ضرر مالی 2،230 دلار ثبت شد. این حوادث گریبان‌گیر کشورهای دیگر هم شده، در انگلستان، استرالیا، نیوزیلند، سوئد، سوئیس، دانمارک و اسپانیا میزان سرقت بالاتر بوده است. (متاسفانه در کشور ما آمار دقیقی موجود نیست) حتی در کشورهایی با نرخ نسبتا پایین سرقت، شنیدن چنین آماری با درنظر گرفتن احتمال وقوع آن برای هریک از شهروندان کاملا نگران‌کننده است. با ایجاد جذابیت کمتر، سخت‌تر کردن راه‌های ورود و استفاده از سیستم‌های امنیتی از خانه‌تان در برابر سرقت محفاظت کنید.

قسمت 1: خانه را کمتر هدف خطر قرار دهید

1. همسایگان خود را بشناسید. وقتی صحبت از محافظت از خانه به میان می‌آید، همان همسایه پرسروصدای آنطرف خیابان هم به دادتان خواهد رسید و بهترین دوست‌تان می‌شود. معمولا سارقان قبل از ارتکاب جرم محله را بررسی می‌کنند تا دقیقا بدانند چه کسی چه زمانی خانه را ترک می‌کند. با هشیار بودن همسایگانی که منزل هستند هنگامی که شما سر کارید، احتمال سرقت بسیار کمتر خواهد شد.
2. سگ بگیرید. نگهداری از سگ مسئولیت بزرگی است، اما آنها نقش بسیار موثری در جلوگیری از سرقت دارند. صدای پارس سگ هم برای پشیمان کردن سارقان کافیست، لازم نیست یک سگ بزرگ نگهبان بگیرید، حتی یک سگ کوچک پر سروصدا این مواقع مفیدتر خواهد بود.
3. همیشه در و پنجره‌ها را قفل کنید. کار را برای دزدها آسان نکنید. باز بودن یک در یا پنجره – حتی فقط برای مدتی که سگ‌تان را برای گردش بردید – خانه شما را تبدیل به یک هدف آسان می‌کند. باید عادت کنید که بعد از ترک خانه، پس از ورود و قبل از خواب در و پنجره‌ها را قفل کنید. تاکید می‌کنیم حواس‌تان به ورودی سگ یا گربه هم باشد.
4. کلیدتان را گم نکنید. تنها نکته که بدتر از ترک خانه بدون قفل کردن درهاست، آنست که اجازه بدهید دست سارقین به کلید برسد.

• هیچ کلیدی را خارج از خانه پنهان نکنید، دزدها محتمل‌ترین مخفیگاه‌ها را می‌دانند، پس حتی اگر زیر پادری، گلدان یا یک سنگ تقلبی بگذارید فرقی نمی‌کند بهرحال پیدایش می‌کنند. در عوض، یک کلید یدکی به همسایه‌تان بدهید.
• کلید خانه را روی دسته کلیدی که آدرس دارد حمل نکنید و یا کلید خانه را در ماشین پارک شده در یک پارکینگ تجاری بدون نگهبان نگذارید.

5. با علامت‌ها دزدان را فریب دهید. حتی اگر واقعا سیستم امنیتی و یا سگ ندارید، داشتن علامتش نه تنها ضرری ندارد بلکه می‌تواند یک عامل بازدارنده موثر باشد. مثلا می توانید از باکس های دوربین مداربسته بدون وجود دوربین داخل آن استفاده کنید.
6. لوازم گران را به نمایش نگذارید. سارقان همیشه از قبل محله را تحت نظر دارند. پس نگذارید اشیاء با ارزش را ببینند – یا بهتر است خانه شما با ارزش‌تر از همسایگان دیگر به نظر نیاید- چون احتمال هدف قرار گرفتن شما را بیشتر می‌کند.

• پرده‌ها را ببندید تا دید به داخل وجود نداشته باشد و نتوانند لوازم منزل را بررسی کنند.
• اگر ماشین تجملی دارید، حتما آن را در پارکینگ نگه دارید.
• خریدهای جدیدتان را با گذاشتن جعبه‌ها لب پیاده‌رو به نمایش نگذارید. آنها را درون سطل بازیافت بریزید یا جعبه‌ها را بشکنید و آنها را داخل به بیرون تا کنید، نهایتا درست زمان تحویل زباله آنها را بیرون بگذارید.

7. حواس‌تان به کارگران خانه باشد. پروژه‌های لوله‌کشی یا خانه‌سازی به کارگران زمان کافی برای بررسی خانه را می‌دهند. این اطلاعات ممکن است به دست خلافکاران بیافتد. با پرسیدن از پیمانکاران مطمئن شوید کارکنان تحت پوشش‌شان دارای سو سابقه نباشند.
8. لوازم با ارزش را دور از دسترس قرار دهید. مجرمان می خواهند ورود و خروج‌شان به خانه‌ها در سریع‌ترین شکل ممکن انجام شود. پس با پنهان کردن اشیاء با ارزش در نقاط امن کارشان را سخت‌تر کنید.

• یک گاوصندوق کوچک کوچک بخرید و آن را کف خانه جاسازی کنید.
• اجاره یک صندوق امانات برای اقلام با ارزش ایده فوق العاده‌ای خواهد بود.
• کلید‌های ماشین و پارکینگ را مخفی کنید.
• جواهرات و یا پول نقد را در مکان‌هایی پنهان کنید که به ذهن دزدها هم نرسد مثلا:
• از بطری شامپو یا کرم قدیمی استفاده کنید.
• از شیشه مربای قدیمی استفاده کنید. داخل شیشه را چسب بزنید و چند گیاه به دیواره داخلی آن بچسبانید به طوری که داخل آن دیده نشود. بعد پول نقد را در یک کیسه پلاستیکی درون آن قرار دهید و درکنار ادویه‌های دیگر نگه دارید.
• نکته عجیب اما کاربردی دیگر پنهان کردن اشیاء با‌ارزش در جعبه دستمال کاغذی یا نوار بهداشتی است.
• شکافی در توپ تنیس ایجاد کنید و اشیاء با ارزش را داخل آن بگذارید.

9. لوازم با ارزش را ثبت کنید. با این کار درصورت دزدیده شدن، احتمال ردیابی آنها بسیار بالا خواهد بود.

• روی جواهرات نام یا شماره خودتان را حک کنید و از آن عکس بگیرید. شاید این کار باعث شود فروختن‌شان مشکل‌تر شود، اما پیدا کردن آنها آسان‌تر خواهد شد.
• حتما شماره سریال تلفن‌های هوشمند، رایانه، تلویزیون، و دیگر لوازم الکترونیکی گرانبها را ثبت کنید، زیرا این امر باعث می‌شود ردیابی آنها آسان‌تر شود.

قسمت 2. ورود به خانه را تا جای ممکن سخت‌تر کنید

1. از پلیس کمک بگیرید. با تعیین وقت قبلی از پلیس محلی به آنها اجازه بازرسی خانه و پیشنهاد اصلاحات امنیتی را بدهید. این روش خوبی برای تصمیم گیری و اولویت‌بندی بکارگیری ابزار حفاظت منزل است.
2. درمورد تخفیف‌های شرکت بیمه برای ارتقای امنیت خانه تحقیق کنید. اکثر شرکت‌های بیمه، تخفیف 2 تا 15 درصدی برای دستگاه‌های امنیتی خانه ارائه می‌دهند- قفل‌ها، میله پنجره‌ها، هشدار دود/آتش/سرقت.
3. مطمئن شوید درهای خانه محکم هستند. در پشتی معمول‌ترین نقطه ورود دزد است و معمولا با یک لگد ساده باز می‌شود.

• درهای بیرونی خانه باید از فلز یا چوب سخت با حداقل ضخامت 1.75 اینچ باشد.
• مطمئن شوید قاب و پنجره‌ها هم از مواد محکم ساخته شده و در به قاب کاملا چسبیده و براحتی باز نمی‌شود.
• مطمئن شوید لولاها داخلی باشند. گاها پیش آمده نصاب‌های بی‌تجربه لولا را خارج در وصل کرده‌اند، با این کار باز کردن در بسیار آسان می‌شود.
• اگر یک پنجره نزدیک در دارید، یک روکش ¼ اینچی از جنس پلکسی گلاس روی شیشه بکشید تا از شکستن شیشه و دسترسی به در جلوگیری شود.
• اگر در گاراژ اتوماتیک است، مطمئن شوید کاملا بسته شده و نمی توان آن‌را بالا کشید.

4. برای درهای شیشه‌ای کشویی اقدامات احتیاطی بیشتری درنظر بگیرید. از آنجاییکه درهای کشویی اغلب به راحتی از جا در می‌آیند، نقطه ورود بسیار راحتی برای سارقین هستند.

• برای سفت شدن درهای کشویی در قالب و جلوگیری از باز شدن‌شان از یک قطعه چوبی هم‌اندازه استفاده کنید.
• از شیشه‌های نشکن استفاده کنید. اگر شیشه‌های‌تان نشکن نیستند، آنها را با یک لایه نازک پلکسی‌گلاس بپوشانید تا از شکستن‌شان جلوگیری شود.

5. قفل‌های ضعیف را تعویض کنید. قفل‌ها ضعیف‌ترین نقطه در هستند. از یک قفل محکم درجه 1 یا درجه 2 که درون قاب در نصب می‌شود استفاده کنید. صفحه جاگیر زبانه قفل باید از فولاد یا برنج ساخته شده باشد و با شش پیچ سه اینچی درون قاب در نفوذ کند.

• برای درهای نزدیک پنجره‌ها، از یک قفل داخلی دو سیلندر استفاده کنید که برای باز کردنش نیاز به یک کلید در داخل و خارج دارد. با اینکار حتی با شکستن شیشه هم امکان باز کردن در وجود نخواهد داشت.

6. پنجره‌ها را امن کنید. پنجره یکی دیگر از ورودی‌های رایج دزدان است، به خصوص در تابستان که معمولا باز هستند.

• قفل پنجره‌ها را ببندید، بهترین گزینه قفل کلیدی است. در هرحالتی غیر از این سارقان می‌توانند به سادگی شیشه را شکسته و قفل آن را باز کنند.
• اگر برای تهویه هوا پنجره را باز می‌گذارید، از یک مانع استفاده کنید تا مطمئن شوید بیش از 6-8 اینچ باز نشود.
• از نرده یا شیشه نشکن استفاده کنید، با این کار حتی شکستن پنجره‌ برای دزدان بی‌نتیجه خواهد بود.
• برای امنیت بیشتر، می‌توان از میله یا روکش‌های آکاردئونی برای پنجره‌های بسمت خیابان استفاده کرد
• حتما روی پنجره زیرزمین میله فلزی نصب کنید یا طوری میله فلزی را در وسط آن قرار دهید که مطمئن شوید فضا برای خزیدن یک فرد به داخل بیش از حد کوچک است.
• از ورودی تهویه مطبوع محافظت کنید. از یک براکت یا قفل پنجره کشویی استفاده کنید تا دزدها نتوانند براحتی وارد ورودی تهویه شوند

7. پنجره‌ها را از دسترس دور کنید. هرچقدر هم پنجره‌ها را امن بسازید بازهم چون از شیشه ساخته شده اند نقطه ضعف ورود به خانه بحساب می‌آیند. بهترین راه برای جلوگیری از ورود از طریق پنجره‌ها اینست که آنها را از دسترس دور کنید.

• نردبان‌ها را بیرون رها نکنید. دزد از آنها برای دسترسی به پنجره طبقات دوم استفاده می‌کند.
• لوله تخلیه پلاستیکی نصب کنید تا بالا رفتن از آنها سخت‌تر شود.
• اگر در حیاط درخت دارید شاخه‌های نزدیک پنجره که قابلیت تحمل وزن بالا را دارند قطع کنید.
• اطراف پنجره‌ها بوته‌های خاردار بکارید تا رد شدن از آنها سخت‌تر شود.

8. نقاط مخفی شدن را از بین ببرید. بوته‌ها و درختان بخصوص اطراف در و پنجره‌ها را هرس کنید. همچنین، درختچه‌های ضخیم را با نرده‌های حفاظی که آنطرفش دیده شود جایگزین کنید. حصار بلند و محکم از نزدیک شدن دزد به در پشتی هم جلوگیری می‌کند.
9. برای فضای باز خارج خانه چراغ نصب کنید. چراغ‌های حساس به حرکت بهترین موارد هستند چون با روشن شدنشان دزدها می‌ترسند، توجه شما و همسایگان هم جلب می‌شود. اما از آنجایی‌که تقریبا دو سوم سرقت‌ها در طول روز رخ می‌دهند، چراغ نباید اولویت اول باشد. ابتدا امنیت در و پنجره را در نظر بگیرید.

قسمت 3. نصب آژیر خطر

1. سیستم مناسب خودتان را انتخاب کنید. سیستم‌های زنگ خطری که قابلیت نظارت خارج از محل و دسترسی از طریق تلفن همراه دارند بسیار پیچیده و گران قیمت هستند، اما زنگ خطرهایی که روی خود در و پنجره نصب می‌شوند نسبتا ارزان‌ترند. درست است روش‌های بالا هم به میزان قابل توجهی دسترسی دزدها به داخل خانه را کاهش می‌دهند، اما یک سیستم هشدار به تنهایی هم می‌تواند برای جلوگیری از سرقت کافی باشد.

• یک سیستم نظارتی خوب درصورت شناسایی هر ورود غیرمتعارفی هشدار می‌دهد، حتی اگر امکان دسترسی به شما وجود نداشته باشد با پلیس تماس می‌گیرد یا اگر خودتان نزدیک نیستید می‌توانید به پلیس بلافاصله اطلاع دهید.
• حتی به صدا در آمدن همان صدای آژیر بلند یک سیستم امنیتی ساده کاملا کارساز خواهد بود. چون با این کار سارق ترسیده و همسایگان با شنیدن صدا با پلیس تماس می‌گیرند.
• زنگ خطرهای مجزا برای در و پنجره‌ها یا دوربین‌های بی‌سیم نسبتا ارزان بوده و نصب‌شان آسان است.

2. گزینه‌های ممکن برای خدمات نظارتی را در نظر بگیرید. گزینه‌های مختلفی برای انتخاب خدمات نظارتی وجود دارد، از جمله:

• نظارت تلفن ثابت، تلفن همراه یا پهنای باند بالا– هر کدام از این گزینه‌ها برای نحوه ارتباط سیستم با مرکز نظارت مزایا و معایب خودش را دارد.
• تلفن ثابت – در این روش برای برقراری ارتباط با مرکز نظارت از تلفن ثابت استفاده می‌شود. این روش کندترین گزینه است، و با انتخاب آن، باید یک پشتیبان ارتباط ماهواره‌ای بخرید، درغیراینصورت جداکردن خطوط تلفن باعث غیرفعال شدن سیستم نظارتی خواهد شد.
• تلفن همراه – در این روش برای برقراری ارتباط با مرکز نظارت از ارتباط ماهواره‌ای سلولی استفاده می‌شود. نظارت از طریق تلفن همراه سریع‌تر و قابل اطمینان‌تر است اما گران‌تر هم تمام می‌شود.
• پهنای باند بالا– در این روش اینترنت با پهنای باند بالا برای برقراری ارتباط با مرکز نظارت استفاده می‌شود. این روش بسیار سریعتر از تلفن ثابت است، درعین حال به اندازه تلفن همراه قابل اعتماد نیست، اما ارزان‌تر است.
• نصب و راه‌اندازی حرفه‌ای یا شخصی – نصب شخصی معمولا بسیار ساده است یعنی خودتان تجهیزات را تهیه می‌کنید. این روش برای اجاره نشین‌ها یا افرادی که زیاد جابجا می‌شوند مناسب است. از طرف دیگر نصب حرفه‌ای اجازه استفاده از سیستم‌های پیچیده‌تری را خواهد داد، اما اگر به زودی تصمیم به جابجایی دارید، مطمئن شوید شرکت نظارتی سیستم‌هایتان را به صورت رایگان جابجا می‌کند.
• اتوماسیون خانگی – این قابلیت امکان کنترل از راه دور را نه تنها برای تنظیمات امنیتی، بلکه حتی برای روشن و خاموش کردن چراغ‌ها و تنظیم دما فراهم می‌کند. بعلاوه اگر بچه‌ها در خانه تنها باشند می‌تواند شما را در جریان اتفاقات لحظه به لحظه قرار دهد. گزینه مناسب اما گران‌تری است.

3. سیستم امنیتی با سنسور حرکتی و زنگ خطر مجزا برای در و پنجره‌ها. این اصول پایه را بهتر است در هر صورت رعایت کنید. البته ویژگی‌های دیگری هم وجود دارد – کفپوش‌هایی زیر فرش‌ها که فشار پاها را تشخیص می‌دهد، سیستم‌های تلویزیونی مدار بسته، سنسورهای شکسته شدن شیشه یا سنسورهایی که وارد شدن ضربه به در مثل لگد را تشخیص می‌دهند- اما سنسورهای حرکتی و قفل در و پنجره مغناطیسی عموما برای تشخیص ورود دزدها کافی هستند.
4. با قابلیت‌های سیستم امنیتی‌تان آشنا شوید. اگر فراموش کنید سیستم امنیتی را روشن کنید، هیچ کمکی دریافت نخواهید کرد. برای دریافت بهترین نتیجه در برابر ورود سارق نکات زیر را دنبال کنید:

• همیشه هنگام خروج سیستم امنیتی را روشن کنید، حتی وقتی قرار است یه سر به فروشگاه بروید، سری به همسایه بزنید یا با سگ‌تان دور بزنید.
• هیچوقت کد امنیتی را نزدیکی صفحه کلید سیستم قرار ندهید.
• مطمئن شوید نشانه‌های داخل حیاط و نوشته‌های روی پنجره مبنی بر داشتن سیستم امنیتی به وضوح قابل مشاهده باشد.
• از نشانه‌های امنیتی عمومی استفاده کنید و حواستان باشد گاها شرکت امنیتی می‌تواند به دزد در غیرفعال کردن سیستم کمک کند.

5. دستگاه امنیتی ساده شخصی خودتان را نصب کنید. اگر قصد سرمایه‌گذاری روی یک سیستم امنیت خانگی کامل را ندارید، از زنگ خطرهای ساده و کم هزینه‌ای استفاده کنید که خودتان هم می‌توانید نصب کنید.

• درها – آلارم دستگیره در با جابجا شدن به صدا درمی‌آید. با اعمال زور و شکستن در، صدای تیز و هشدار مانندی از آنها منتشر می‌شود.
• پنجره‌ها – الارمی تقریبا شبیه به سنسورهای حرکتی برای پنجره‌ها وجود دارد. بعلاوه، می‌توانید زنگ خطرهای ارزانی بخرید که با شکسته شدن پنجره به صدا درآیند. این زنگ خطرها حتی در صورت بیش از حد باز شدن پنجره‌ها برای تهویه هم به صدا می‌آیند.
• وب‌کم‌ها – وب‌کم‌های حساس به حرکت از 100 دلار موجودند و از راه دور روی تلفن هوشمند یا رایانه می‌توان آنها را کنترل کرد. نظارت 24 ساعته می‌تواند از ورود مجرمان به خانه جلوگیری کند.

6. حتی اگر زنگ هشدار ندارید، جعل کنید. مطالعات نشان داده که بیشتر سارقین با دیدن نشانه وجود زنگ هشدار فرار می‌کنند. پس اگر نمی‌خواهید هزینه‌ای صرف خرید سیستم هشدار کنید، حتما علائم هشدار‌دهنده جعلی را نصب کنید.

• علائم را کنار در جلو و عقب خانه و روی هر پنجره‌ای که احتمال ورود از آن هست نصب کنید.
• سنسورهای حرکت جعلی روی پنجره‌ها نصب کنید تا احتمال انتخاب خانه شما از سوی سارقین کمتر شود.

قسمت چهارم. چگونه در نبودتان از خانه محافظت کنید

1. ظاهر خانه را مثل زمانی که خانه هستید حفظ کنید. نکته کلیدی برای محافظت از خانه در نبودتان گول زدن دزدهاست، در واقع دست پیش را بگیرید. برای این کار مراحل زیر را دنبال کنید.
2. روی چراغ‌ها و تلویزیون تایمر نصب کنید. هزینه خرید تایمر 5 تا 40 دلار است. با استفاده از آنها می‌توانید چراغ‌ها و تلویزیون را در نبودتان روشن و خاموش کنید، مثلا روی هر صبح و عصر تنظیم کنید. اغلب دزدها اگر احساس کنند در خانه کسی هست وارد آن نمی‌شوند. با این کار بگذارید فکر کنند شما در خانه هستند، تا سراغ جای دیگری بروند.
3. نگذارید دزدها بفهمند زنگ تلفن خانه بدون جواب قطع می‌شود. گاهی دزدها به خانه مورد نظر زنگ می‌زنند تا بفهمند کسی هست یا نه. پس برای جلوگیری از این اتفاق ابتدا صدای زنگ تلفن و منشی تلفنی را کم کنید و ترجیحا تلفن خانه را روی موبایل‌تان دایورت کنید.
4. پرده‌ها را در حالت معمول‌شان قرار دهید. اگر هر روز لای پرده را باز و بسته می‌کنید، حتما از یک بازکننده اتوماتیک پرده در نبودتان استفاده کنید.

• اگر هنگام ترک خانه لای پرده را باز می‌گذارید، اشیاء با ارزش را از جلوی دید بردارید.

5. حواس‌تان به جمع شدن نامه و بسته‌های دم در باشد. اگر قبض‌ها و نامه‌های‌تان دم در جمع شوند، دزدها می‌فهمند مدتی خانه نیستید.

• بهتر است از همسایه‌تان بخواهید نامه و قبض‌های‌تان را از دم در بردارد. با اینکار سارقین را به اشتباه بیاندازید.
• بعلاوه می‌توانید درخواست تعویق دریافت بسته یا ماندن آن در اداره پست را بدهید.

6. چمن و پیاده رو را تمیز نگهدارید. طوری هماهنگ کنید که فردی چمن‌ها را در تابستان بزند، و پیاده‌رو را در زمستان بروبد.
7. برداشتن زباله‌ها. از همسایه بخواهید هر چند روز یک بار سطل زباله‌تان را در محوطه قرار دهد. خانه‌ای که هیچ سطل زباله‌ای برای جمع آوری نداشته باشد خودش سیگنال خطر است.
8. به همسایه بگویید. قبل از رفتن به یکی دو همسایه قابل اعتماد مدت نبودتان را اطلاع دهید و از آنها بخواهید حواس‌شان به خانه شما باشد.