یکی از مهمترین مزایای استفاده از اتوماسیون خانگی، ایجاد آرامش فکری برای صاحب خانه است و اجازه می دهد تا بر خانه های خود از راه دور نظارت کنند و از خطراتی نظیر روشن گذاشتن قهوه ساز یا قفل نشده گذاشتن درب منزل جلوگیری کند. خانه هوشمند برای سالمندان نیز مفید است، و نظارتی را فراهم می کند که می تواند به سالمندان کمک کند که به راحتی و با خیال راحت در خانه باقی بمانند، نه اینکه به خانه سالمندان منتقل شوند و یا نیازمند مراقبت هفتگی و 24 ساعته در خانه باشند.

شگفت آور نیست که خانه های هوشمند می توانند اولویت های کاربر را تطبیق دهند. به عنوان مثال، به محض ورود به خانه، درب پارکینگ شما باز خواهد شد، چراغ ها روشن می شوند، شومینه سر و صدا می کند و آهنگ های مورد علاقه شما در بلندگوهای هوشمند پخش می شود.

اتوماسیون خانگی همچنین به مصرف کنندگان کمک می کند تا کارایی را بهبود بخشند. به جای روشن گذاشتن تهویه مطبوع در تمام طول روز، یک سیستم خانه هوشمند می تواند رفتارهای شما را بیاموزد و مطمئن شود که خانه از زمان رسیدنتان از سر کار به خانه، خنک شده است. همین امر برای لوازم خانگی نیز رخ می دهد. و با یک سیستم آبیاری هوشمند، چمن شما فقط در صورت نیاز و با مقدار دقیق آب مورد نیاز آبیاری می شود. با اتوماسیون خانگی، انرژی، آب و سایر منابع به طور بهینه تری مورد استفاده قرار می گیرند که به مصرف کننده در صرفه جویی در منابع طبیعی و هزینه کمک می کند.

با این حال، سیستم های اتوماسیون خانگی ، بعضا به دلیل ماهیت فنی خود، برای تبدیل شدن به جریان اصلی تلاش کرده اند. اشکال خانه های هوشمند، پیچیدگی ادراک شده آنهاست؛ برخی از افراد با تکنولوژی مشکل دارند و یا با اولین آزردگی، تسلیم آن می شوند. سازندگان و اتحادیه های خانه های هوشمند در حال کار برای کاهش پیچیدگی و بهبود تجربه کاربر هستند تا آن را برای کاربران همه گونه ها و سطوح فنی، لذت بخش و مفید سازند.

برای اینکه سیستم های اتوماسیون خانگی واقعا موثر باشند، دستگاه ها باید بدون در نظر گرفتن تولید کننده، با استفاده از پروتکل یکسان یا حداقل، پروتکل های مکمل یکدیگر، سازگار باشند. از آنجایی که به نوعی یک بازار نوظهور است، هنوز هیچ استاندارد طلایی برای اتوماسیون خانگی وجود ندارد. با این حال، اتحادیه های استاندارد، برای اطمینان از همکاری متقابل و یک تجربه کاربری یکپارچه، در حال همکاری با تولید کنندگان و پروتکل ها هستند.

یکی دیگر از مسائل مهم، امنیت خانه هوشمند است. یک گزارش از سوی شرکت NTT Data 2016، نشان می دهد که 80 درصد از مصرف کنندگان ایالات متحده در مورد امنیت داده های خانه هوشمند خود نگران هستند. اگر هکرها قادر به نفوذ به یک دستگاه هوشمند باشند، می توانند به طور بالقوه چراغ ها و هشدارها را خاموش کنند و قفل درب ها را باز کنند، و خانه را برای ورود به آن، بدون محافظت می نماید. علاوه بر این، هکرها به طور بالقوه می توانند به شبکه صاحب خانه دسترسی داشته باشند، که منجر به حملات بدتر یا استخراج داده ها می شود. در اکتبر سال 2016، بات نت Mirai IoT توانست در یک سری حملات نقض سرویس (DDoS) گسترده با استفاده از دوربین های ضعیف امنیتی، DVR ها و روترها به عنوان نقاط ورودی، بخشی از اینترنت را پایین بیاورد.

علاوه بر امنیت، بسیاری از مخالفان خانه هوشمند نگران حریم خصوصی اطلاعات هستند. گزارش NTT Data نشان داده است که 73 درصد از مصرف کنندگان نگران حفظ حریم خصوصی داده های به اشتراک گذاشته شده توسط دستگاه های خانه هوشمندشان هستند. در حالی که تولید کنندگان دستگاه خانه هوشمند و پلتفرم می توانند داده های مصرف کننده را جمع آوری کنند تا محصولات خود را مناسب تر کنند یا خدمات جدید و بهبود یافته ای را به مشتریان ارائه دهند، اعتماد و شفافیت برای سازندگان ایجاد کننده اعتماد با کاربران محصولات هوشمند خود، ضروری است.

خانه هوشمند چگونه کار می کند ؟

خانه های تازه ساخته شده اغلب با زیرساخت های خانه هوشمند ساخته می شوند. از سوی دیگر، خانه های قدیمی تر می توانند با فن آوری های هوشمند تکمیل شوند. در حالی که بسیاری از سیستم های خانه هوشمند هنوز بر X10 یا Insteon اجرا می شوند، بلوتوث و Wi-Fi در محبوبیت، رشد داشته اند.

ZigBee و Z-Wave دو نوع از رایج ترین پروتکل های ارتباطات اتوماسیون خانگی در حال استفاده هستند. هر دو تکنولوژی شبکه مش، از سیگنال های رادیویی کوتاه برد، کم قدرت برای اتصال سیستم های خانه های هوشمند استفاده می کنند. اگر چه هر دو اپلیکیشن های خانه هوشمند را هدف قرار می دهند، Z-Wave بردی حدود 30 متر تا 10 متر Zigbee دارد، و Zigbee اغلب پیچیده تر از این دو در نظر گرفته شده است. تراشه های ZigBee از شرکت های مختلف در دسترس هستند، در حالی که تراشه های Z-Wave تنها از طرح های Sigma در دسترس هستند.

یک خانه هوشمند ، دستگاه های هوشمند و لوازم منحصر به فرد نیست، بلکه آنهایی هستند که با یکدیگر کار می کنند تا یک شبکه کنترل از راه دور ایجاد کنند. تمام دستگاه ها توسط یک کنترل کننده اتوماسیون خانگی اصلی کنترل می شود، که اغلب یک هاب خانه هوشمند نامیده می شود. هاب خانه هوشمند، یک دستگاه سخت افزاری است که به عنوان نقطه مرکزی سیستم خانه هوشمند عمل می کند و قادر به شناسایی، پردازش داده ها و برقراری ارتباط به صورت بی سیم است. این دستگاه، همه اپلیکیشن های مختلف را به یک اپلیکیشن خانه هوشمند ترکیب می کند که می تواند از راه دور توسط مالکین خانه کنترل شود. نمونه هایی از هاب های خانه هوشمند شامل Amazon Echo، Google Home، Insteon Hub Pro، Samsung SmartThings و Wink Hub، در میان دیگر موراد هستند.

برخی از سیستم های خانه هوشمند را می توان از ابتدا، به عنوان مثال، با استفاده از یک Raspberry Pi یا برد نمونه ساز دیگر ایجاد کرد. دیگر موارد را می توان به عنوان یک کیت خانه هوشمند همراه – همچنین شناخته شده به عنوان یک پلت فرم خانه هوشمند – که شامل قطعات مورد نیاز برای شروع یک پروژه اتوماسیون خانه خریداری شود.

در سناریوهای ساده خانه هوشمند، رویدادها می توانند زمان بندی شوند یا راه اندازی شوند. رویدادهای زمانبندی شده، به عنوان مثال، مبتنی بر یک ساعت است که پرده ها را در ساعت 6:00 بعد از ظهر پایین می آورد، در حالی که رویدادهای راه اندازی شده به اقدامات در سیستم به صورت خودکار در آمده، بستگی دارد؛ برای مثال، هنگامی که گوشی هوشمند مالک به در می رسد، قفل هوشمند باز می شود و چراغ هوشمند روشن می گردد.

یادگیری ماشین و هوش مصنوعی (AI) در سیستم های خانه هوشمند به طور فزاینده ای در حال رواج یافتن است، که به اپلیکیشن های اتوماسیون خانگی اجازه انطباق با محیط های خود را می دهد. به عنوان مثال، سیستم های فعال شونده با صوت مانند Amazon Echo یا Google Home شامل دستیارهای مجازی هستند که می آموزند و خانه هوشمند را برای اولویت ها و الگوهای ساکنین شخصی سازی می کنند.

ساختمان های هوشمند

در حالی که همه خانه های هوشمند، یک ساختمان هوشمند هستند ، هر ساختمان هوشمندی، یک خانه هوشمند نیست. ساختمان های سازمانی، تجاری، صنعتی و مسکونی در هر شکل و اندازه ای  از جمله دفاتر، آسمان خراش ها، ساختمان های آپارتمانی، و دفاتر و اقامتگاه های چند مستاجری ، از فن آوری های IoT برای بهبود کارایی ساختمان، کاهش هزینه های انرژی و اثرات زیست محیطی و تضمین امنیت، و همچنین بهبود رضایت شغلی استفاده می کنند.

بسیاری از فن آوری های هوشمند یکسان که در خانه های هوشمند مورد استفاده قرار می گیرند، در ساختمان های هوشمند، از جمله روشنایی، انرژی، گرمایش و تهویه مطبوع، و امنیت و سیستم های دسترسی به ساختمان بکار گرفته می شود.

به عنوان مثال، یک ساختمان هوشمند می تواند هزینه های انرژی را با استفاده از سنسورهایی که تعداد ساکنان در یک اتاق را تشخیص می دهند، کاهش دهد. درجه حرارت به طور خودکار می تواند تنظیم شود و هوای خنک بیرون دهد، اگر سنسورها یک اتاق کنفرانس پر را شناسایی کند، یا دما را کاهش دهد، اگر همه افراد در دفتر، برای باقی روز به خانه خود رفته باشند.

همچنین، ساختمان های هوشمند می توانند به شبکه هوشمند متصل شوند. در اینجا، اجزای ساختمانی هوشمند و شبکه برق می توانند با یکدیگر”صحبت کردن” و به یکدیگر “گوش دهند”. با استفاده از این فن آوری، توزیع انرژی می تواند به طور موثری مدیریت شود، تعمیر و نگهداری می تواند به صورت فعالانه انجام شود و به قطع برق می توان به سرعت پاسخ داد.

علاوه بر این مزایا، ساختمان های هوشمند می تواند برای مالکین ساختمان ها و مدیران، مزایای تعمیر و نگهداری پیش گویانه را فراهم آورد. برای مثال، نگهبانان می توانند وقتی سنسورهای استفاده، صابون را مورد نظارت قرار می دهند، و پخش کننده حوله کاغذی کم است، لوازم دستشویی را دوباره پر کنند. یا تعمیر و نگهداری و خرابی را می توان پیش بینی در سرمایش ساختمان، آسانسور و سیستم های روشنایی پیش بینی نمود.

بیشتر بخوانید:  برترین پروتکل های اتوماسیون خانگی را بشناسید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.

فهرست