دسته‌بندی نشده

سیستم‌های تشخیص آتش‌سوزی چگونه کار می‌کنند؟

سیستم‌های تشخیص آتش‌سوزی

آتش یکی از خطرناک‌ترین حوادث ممکن است؛ در جهان هر دقیقه یک آتش‌سوزی رخ می‌دهد. درست است که آتش در بعضی موارد بسیار مفید است، اما اگر مهار نشود می‌تواند بدترین دشمن ما هم باشد. آتش مخرب است، و دود منتشر شده از آن هم سمی و خطرناک است. تشخیص سریع آتش و کنترل آن می‌تواند چندین هزار زندگی را نجات داده و صدمات مالی و جانی را کاهش دهد.حوزه تشخیص آتش‌سوزی تاحدی پیشرفته شده که دستگاه‌های تشخیص دود و دستگاه‌های هشدار دهنده با هم ادغام شده و تبدیل به سیستم‌های تشخیص آتش‌سوزی قوی شده‌اند. هدف سیستم هشدار آتش‌سوزی اتوماتیک تشخیص وقوع حادثه، هشدار دادن به پانل کنترل ومسئولین مربوطه و اطلاع دادن به ساکنان برای اقدامات بموقع است.

سیستم‌های تشخیص آتش‌سوزی :

سیستم‌های تشخیص آتش‌سوزی خودکار طول عمر 10 تا 15 سال دارد. پس از 15 سال چندان قابل اعتماد نیست و ممکن است قطعات آن برای تعمیر موجود نباشد. سیستم های تشخیص آتش‌سوزی امروزی شامل FACP (پنل کنترل هشدار آتش نشانی) می‌شود . این قسمت مغز سیستم است و تصمیم گیری‌های سریع را انجام می‌دهد. دستگاه‌های تشخیصی چند حوزه را شامل می‌شوند، از تشخیص دود و تشخیص گرما گرفته تا حسگرهای چندگانه با چند قابلیت در یک دستگاه. بسیاری از دستگاه‌های ساخته شده امروزی دارای سوئیچ‌های آدرس گیرنده در حسگر هستند که به FACP می‌گوید حادثه دقیقا کجا رخ داده است. دستگاه‌های تشخیصی می‌توانند حضور دود یا ذرات احتراقی را تشخیص دهند و سپس به FACP در مورد مشکل هشدار دهند؛ بعد FACP تصمیم می‌گیرد بهتر است چه کاری انجام شود.

سایر قابلیت‌ها

سیستم‌های تشخیص آتش‌سوزی توانایی‌های دیگری هم دارد، از جمله:

-سیستم‌های تخلیه اطفای حریق در اتاق‌های کامپیوتر و یا فضاهای تمیز.

-فعال کردن سیستم‌های جریان آتش در پانل‌های هواپیما یا مناطق خطرناک مشابه.

-باز کردن سیستم اسپرینکلر برای مهار آتش.

-برای اطلاع‌رسانی حوادث دیگر، مانند هشدارهای آب و هوایی ، تروریسم، تهدید بمب‌گذاری، حوادث شیمیایی خطرناک، تخلیه و غیره هم استفاده می‌شود. این رویدادها ممکن است از سیستم بلندگو برای دستورالعمل صوتی درمورد اقدامات لازم یا حفاظت در محل استفاده کنند. FACPهای مدرن ممکن است در راه پله و آسانسور تلفن هم داشته باشند تا برقراری ارتباط دو جانبه با افرادی که گیر افتادند ممکن شود.

-حسگرهای کنترل منوکسید کربن.

یادتان باشد تعدادی از دستگاه‌های تشخیصی تخصصی برای افزایش ایمنی و کاهش احتمال آزار و اذیت هشدارهای ناخواسته طراحی شده‌اند. همچنین متخصصان واجد شرایطی هستند که می‌توانند با بررسی شرایط عملیاتی شما کمک قابل توجهی ارائه دهند و راهنمایی‌ها و توصیه‌های لازم را فراهم کنند.

FACPها چگونه ارتباط برقرار می‌کنند

FACP یافته‌های حسگرهای مناطق دیگر را تایید می‌کند، در نتیجه احتمال روشن شدن زنگ خطر به صورت اشتباهی کمتر خواهد شد. FACP ممکن است دستگاه هشداردهنده صوتی و تصویری هم داشته باشند که به ساکنان ساختمان اخطار می‌دهند. دستگاه‌های هشداردهنده ممکن است یک آژیر بلند، چراغ فلش دار، زنگ، ناقوس یا صدای بلند اسپیکر باشد که دستورالعمل های کلامی را به ساکنان اعلام می‌کند. یا شاید فقط در چند طبقه خاص یک ساختمان فعال شود. در ساختمان‌های بلند معمولا در طبقه‌ای که آتش گرفته، طبقه بالا و طبقه پایین آن زنگ خطر به صدا در می‌آید. با این کار نیاز به تخلیه کل ساختمان نخواهد بود. در بیمارستان یا مراکز مراقبتی، FACP فقط به افراد خاص اطلاع می‌دهد تا کارکنان امکان بررسی وضعیت و تصمیم گیری برای تخلیه عمومی را داشته باشند.

به این نکته دقت کنید که همه سیستم‌های تشخیص آتش‌سوزی و زنگ خطر  نیاز به مراقبت و رسیدگی دوره‌ای دارند. بسته به نوع AHJ محلی (مقامات امنیتی)، ممکن است نیاز به تست کردن سالانه، شش ماهه یا ماهانه سیستم وجود داشته باشد. تست دستگاه باید توسط کارکنان ماهر و آموزش دیده انجام شود. سیستمی که به درستی نصب و رسیدگی شده آسیب‌های جانی و مالی را کاهش خواهد داد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *